Obietnica


Bo kiedy obiecujesz, że nie odejdziesz, to nie odchodź. Wiele słów jest rzucanych na wiatr. Szkoda. Nic oprócz słów nie mamy. A spojrzenia, dotyk.? Co tak naprawdę się dla nas liczy.? Czy jest coś takiego.? Wartości. Każdy z nas ma je inne. Wiele osób dąży do czegoś, dzieli marzenie z innymi ludźmi. Niektórzy działają w pojedynkę. Czy to się opłaca.? Tak. Miłość, tak naprawdę nie jest nam potrzebna, ale świadomość, że nie żyjemy tylko dla siebie jest czymś wyjątkowym.
Obojętność.? Znów.? Czy to ma sens.? Nie wiem. Nie chcę wiedzieć. Powtarzam się. Liczę na szczęście, ale to niemożliwe, więc opanowuję swoje emocje. Powinnam się uczyć. Robić prace domowe, ale mi się nie chce. Nie to, że jestem leniwa. Znów boli mnie głowa. Jestem poobijana. Nie mam siły. Ciągłe ćwiczenia, powtórki, zadania, biegi, przewroty. Ile można.? Wyścig o własne życie.? Chcę tego, ale to mnie fizycznie wykańcza. Ukrywam ból, przecież i tak to nikogo nie interesuje. Uśmiecham się, jestem radosna. Optymistka wróciła, ale nadal uważam, że dzień powinien być o kilka godzin dłuższy. Kiedyś tak się stanie. Prawda, moi optymiści.? Stałam się obojętną osobą. Nie wiem co się dzieje, czy jestem obecna, nie wiem dlaczego tak mnie to nie obchodzi, ale jest fajnie. Uczę się od najlepszych. Od ludzi, którzy coś osiągnęli. Jutro czekają mnie dwie poważne rozmowy. Nie wiem czy się stresuję. Nie. Będzie tak jak ma być. Jestem gotowa zrobić krok w przód. Nie wiem co mi to da, ale chociaż nie będę stała w miejscu.
Dzisiaj brak czasu. Wracam jutro z nowymi pomysłami. Szykujcie się :) Pozdrawiam.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Krok dalej

Obraz
"Jak mieć odwagę, jak mam Cię kochać, gdy boję się upadku? Ale kiedy Cię widzę, wszystkie moje wątpliwości nagle odchodzą gdzieś w dal." Próbowałam Ciebie zrozumieć, podążałam Twoim tokiem myśli. Teraz już tego nie robię. Idę tam, gdzie mnie prowadzisz, nie pytam o powody, dla których idziemy na wprost. To i tak nie ma znaczenia, gdy jesteśmy razem. Zamykam się w swoich myślach. Trącasz moją rękę. Chciałabym, żebyś ją złapał, ale idziesz prosto nie zważając na szczegóły. Uśmiechasz się pod nosem. Budzę się. Śnię o Tobie, bo tęsknię, ale przecież Ci tego nie powiem. Nawet nie wiem, czy nie jesteś tylko wytworem mojej wyobraźni. Plączą mi się słowa w myślach. Próbuję spać dalej, ale ciągle mam przed oczami Twoją twarz. Serce bije mocniej, a umysł nie potrafi się wyłączyć, więc nie śpię. Chodzę po domu, szukam swojego miejsca, szukam zajęcia. Zasypiam nad ranem. W głowie słyszę tylko budzik. Wstaję, zaczynam kolejny dzień. Czekam na kolejną wiadomość, która nie nadcho
Czytaj dalej

Incepcja Matrix'a

Obraz
Myślisz, że wdychasz powietrze? Co jeśli nasze życie jest sterowane? Co jeśli świat może być kontrolowany i nie ma pojęcia "rzeczywistość"? Jaką pigułkę byś wziął: niebieską: żyjesz w świecie, który chcesz znać i w niego wierzyć, czy czerwoną: zostajesz w krainie czarów i dowiadujesz się całej prawdy? Odważyłbyś się zostawić wszystko dla prawdy istnienia? Jakie jest Twoje przeznaczenie? Chcesz je poznać? Mogę Ci pokazać drzwi, ale przejść przez nie musisz sam. Co Ty na to? Jaki układ wybierasz? Może miałeś kiedyś tak, że budzisz się ze snu i nie wiesz czy dalej śnisz czy to już ten Twój świat, który nazywasz prawdziwym. Jak odróżnisz sen od jawy? Skąd będziesz wiedział, że to co widzisz i to co wiesz jest prawdziwe? Jesteśmy kontrolowani. Ludzie są uprawiani. Nasze życie jest snem. Kiedy się obudzimy? Nigdy- jeśli nie potrafimy odróżniać prawdy od kłamstwa. Mam tysiące myśli w głowie. Nie wiem czemu znowu wraca stan nicości. Myślałam, że mam to już za sobą, ale n
Czytaj dalej

Walcząc nocą

Obraz
"Pomimo słońca na niebie nadal widzę gwiazdy... ukryte w Twoich oczach." Noc przynosi tyle pytań bez odpowiedzi. Tyle sytuacji, które nigdy nie miały miejsca. Tyle spojrzeń, które już nigdy się nie zetkną. Tyle słów, które nie zostały wypowiedziane. I tyle bólu, którego nie da się uśmierzyć. W dzień funkcjonuję, nocą walczę. Zapytasz, z czym. Odpowiem, z kim? Z samą sobą pośród głuchej cichy Twojego martwego głosu. Walczę w pustce Twoich oczu, które do tej pory przypominają mi o istnieniu jakiegoś innego wymiaru. Miałam wszystko, nawet bliżej niż w zasięgu ręki. Nie mam nic, pomimo walki, którą podjęłam. A może właśnie nie? Może zgubiła mnie ta otaczająca nicość? Fakt. Wydaje mi się, że to wszystko moja wina. Obwiniam siebie o coś, czego nawet nie zaczęła. Zaczynam się trząść. Mój słaby stan powraca, a ja znów nie mogę zasnąć. Raz gorąco, zimno, szaro i ponuro. Jedno się nie zmienia, walka, pustka i Ty. Jakkolwiek bym nie chciała zmienić sytuacji. Ciebie nie ma, a j
Czytaj dalej